'Ruim een uur gedreven muziek die je niet meer loslaat, open, tolerante, wereldfusie in prachtige arrangementen van Abdelli, de tovenaar die hier een onweerstaanbare wereldmix wist te brouwen met een harmonieuze band die wat mij betreft de muziek van de toekomst speelt. Magnifiek!' (Moors Magazine)
'Opener ‘Awal’ (the word) zou je meteen ‘vintage’ Abdelli kunnen noemen. Een betoverende melodielijn die zich in je geheugen vastbijt zodat je zou willen dat ze eindeloos blijft voortkabbelen. En wat een rijk geschakeerd arrangement vol subtiele schoonheid! Het is die lichte toets die Abdelli’s liedjes zo beklijvend maakt.' (Karla's wereldmuziek)
‘Op alle vlakken klikte het wonderbaarlijk goed. Alle musici voelden zich aangetrokken tot Abdelli’s teksten en ook zijn bluesachtige melodieën raakten bij hen een gevoelige snaar. (...) Geleidelijk ontstond er een bont en hecht gezelschap van Algerijnse, Pakistaanse, Armeense, Tunesische, Marokkaanse, Zuid-Amerikaanse en Belgische muzikanten, bespelers van talloze tokkel-, slag- en blaasinstrumenten. Die combinatie klinkt nergens geforceerd, maar altijd speels en volstrekt naturel. Hoe vriendelijk de muziek en zang van Abdelli ook mag klinken, veel van zijn teksten zijn loodzwaar (...). Welk Nederlands podium of festival is binnenkort nog beschikbaar om zijn urgente boodschap naar voren te brengen?’ (Parool, ****)
'Met Destiny laat Abdelli zien dat het veel belangrijker is dat je elkaar muzikaal begrijpt dan waar je vandaan komt. Het nieuwe album is het wachten meer dan waard geweest.' (NoBorderz)
‘Destiny is een hoogst fraai album geworden waarop de muzikale invloeden talrijk zijn en de kwaliteit van de nummers zonder uitzondering hoog is.’ (Heaven)
'Met bijvoorbeeld een mondharmonica, een fluisterende Tunesische fluit of een klagende Armeense duduk ontstaat zo een betoverend muzikaal mengsel dat heel geraffineerd de melancholische stem van Abdelli omlijst in zijn liederen over de pijn en zorgen waarmee ballingen geconfronteerd worden.' (Dagblad van het Noorden, ****)
'De Algerijnse zanger, die sinds vele jaren in Brussel leeft, omringde zich met een flink aantal bevriende muzikanten waarvan de meesten net als hij migranten zijn. Het levert fraaie combinaties op, zoals door elkaar gevlochten melodielijnen uit de Armeense duduk (hobo-achtige) van Vardan Hovanissian en de Pakistaanse bansuri (fluit) van Ustad Baraka Abbas.' (Volkskrant *** )
'Arabische klanken, mediterrane ritmes en westerse instrumenten zoals de mondharmonica vormen een innovatief geheel. De titel en de lange, uitgesponnen liederen verraden veel heimwee en verdriet, de donkere, wat droevige stem van Abdelli versterkt dat ffect. Het Kabylische verlangen, het leed van de Berbercultuur werd niet vaak zo mooi onder woorden gebracht.' (Nederlands Dagblad, ****)
'De verrassende auditieve kleuren die dit oplevert blijven heel transparant en dus toegankelijk voor een heel brede doelgroep' (Goe Vollek)
'Enregistré au Pakistan, Canada et Bruxelles, le nouvel album d’Abdelli s’articule autour des thèmes de l’exil. Un disque de « douleur » transcendé par des mélodies hypnotiques et sèches et par le timbre guttural du chanteur. Un (grand) album de résistance qui en fait, par sa thématique, la version arabo-andalouse du Clandestinode Manu Chao.' (Le Soir [B], ***)
Klik hier voor buitenlandse recensies.