'Zij zingt haar debuutalbum 'Shadow Road Shining' vol met een mix van country, blues, zelf gecomponeerde muziek en een vleugje rock-'n-roll.' (Telegraaf ****)
‘Knappe teksten verpakt in tot in de puntjes verzorgde liedjes bieden haar de kans om uitgebreid te excelleren. Ongelooflijk bezield klinkt Sidine hier dan ook. En die aanpak rendeert duidelijk. Hier niet van houden lijkt ons immers zo goed als uitgesloten.’ (CtrlAltCountry ****)
‘... met haar debuut Shadow Road Shining levert Ciara Sidine een grootse singer-songwriter plaat af die naar veel en veel meer smaakt.(..) de emotievolle vocalen [komen] uit het hart en is iedere noot raak. De indringende verhalen die Ciara Sidine vertelt ontroeren daarom steeds dieper en haar songs winnen alleen maar aan kracht.’ (Krentenuitdepop.blogspot.nl)
'De Ierse folk steekt soms het hoofd om de hoek in minimale vocale versieringen, maar meestal zingt Sidine pure country. In een lied als 'The Arms of Summer' bijvoorbeeld, met begeleiding van westerngitaar en een schrijnende viool. Onheilspellend mooi is het in memoriam'Hollow the Breeze', waarin Sidine bewijst tekstueel uit de voeten te kunnen: 'The ark hour came too soon, sounded in the hollow of a heart-worn room', zingt Sidine, en een lichte huiver trekt tussen de schouderbladen.' (Volkskrant, ***)
'Ze vermengt haar Ierse wortels met Amerikaanse country en folk, vergelijkbaar met bijvoorbeeld Shawn Colvin, maar doet dat op zo’n overtuigende wijze dat het bijna onbegrijpelijk is dat dit haar debuutalbum is. (...) Natuurlijk, dit genre is overbevolkt, en dus draait alles om de kwaliteit van de nummers. Gezien nummers als The Road and Arms of Summer zit dat wel goed.' (Plato Mania)
'De samenkomst van deze twee werelden, Ierse folk en gedreven Americana, maken de cd avontuurlijk. Sidine heeft, dat moet wel als je zo makkelijk schakelt, dan ook een rasband achter zich staan (...). Zo staat er geen slecht nummer op ‘Shadow Road Shining’ en zijn er toch een paar hoogtepunten. De grap is dat ‘Shadow Road Shining’ erg makkelijk wegluistert, maar de cd en de nummers wel degelijk diepte hebben.Dat maakt van het debuut van Sidine een buitengewoon indrukwekkende plaat, en doet vermoeden dat deze dame erg veel in haar mars heeft. De tijd zal het leren.' (Flevopost)
'(...) klinkt het in eigen beheer gemaakte Shadow Road Shining opmerkelijk genoeg typisch Amerikaans. Sidine gebruikt zelfs nog minder Ierse stijlelementen dan Americana-artiesten met Keltische neigingen. Gezegend met een mooi gerijpt stemgeluid blijft ook haar zang gevrijwaard van allerlei behaagzieke maniertjes, net zoals ze er mede dankzij haar vroegere beroep een onopgesmukte en tegelijk dichterlijke schrijfstijl op nahoudt. Zodoende bezit Shadow Road Shining een onvervalste sensibiliteit zonder enige nuffigheid of pathetiek.' (OOR)
'Met haar fascinerende, intense, heldere en zeer intieme 'snik'-stem, die af en toe aan Dolly Parton doet denken, bereikt ze haar hoogtepunt in het huiveringwekkende Quicksand, net als in Take Me Down zeer spaarzaam begeleid. (...) Dat een album na elke luisterbeurt mooier en rijker wordt, is een uitgekauwd cliché maar hier absoluut waar.’ (Mixed World Music)
'De in het cd-boekje afgedrukte teksten laten zich zonder de muziek lezen als pure poëzie en dat is natuurlijk een grote verdienste van deze zangeres met haar gouden keeltje. Ze draagt haar debuut op aan o.a. Johnny Cash en June Carter en ook in haar liedjes verwijst ze af en toe naar deze countryiconen. Een bewijs van goede smaak.' (Lust for Life, ***)
Voor buitenlandse recensies klik hier.
Een nieuwe ster aan het Ierse firmament: een jonge spraakmakende singer-songwriter met een bijzondere mix van Keltische folk, alt.country en andere rootsstijlen. Haar literaire achtergrond staat borg voor prachtige, doorleefde teksten. Maar de echte grote verrassing zijn haar songs en de stem waarmee ze die ten gehore brengt: glashelder, haarzuiver en soepel. Ze wordt vergeleken met Gillian Welch en Alison Krauss, maar is toch vooral haar eigen, magische zelf. In Ierland en Engeland gooide ze terecht al hoge ogen (Briljant volgens de Guardian) en ook de eerste reacties uit de Benelux zijn onverholen enthousiast.
English >>